Mówiąc prościej jazda na koniu wspomaga tradycyjne metody rehabilitacji, wzbogaca je o nowe bodźce i wzorce ruchowe, ponad to ma ogromny wpływ na psychikę pacjenta stymulując rozwój poczucia wartości, poczucia równowagi oraz wyczucia rytmu i orientacji przestrzennej. Ruch trójpłaszczyznowy, który oddziałuje bezpośrednio na miednicę jeźdźca symuluje ruch przypominający ten, który człowiek wykonuje podczas samodzielnego chodzenia, więc jest wspaniałą pomocą przy korygowaniu nieprawidłowych wzorców chodu u pacjentów. Dodatkowo kontakt z koniem zwiększa lub zmniejsza napięcie mięśniowe, uczy delikatności i może być katalizatorem spontanicznej aktywności ruchowej, a to tylko kilka z możliwych zastosowań. Kolejnym atutem hipoterapi jest możliwość pracy z dziećmi autystycznymi, które często bardzo pozytywnie na nią reagują. Jest to tłumaczone podobieństwem postrzegania pomiędzy końmi i pacjentami z tą przypadłością.
Zajęcia są prowadzone przez specjalistę w ścisłym kontakcie z lekarzem. Hipoterapeuta jednocześnie asekuruje pacjenta, i koryguje jego postawę w celu uzyskania poprawnego dosiadu, a co za tym idzie maksymalizowania efektów rehabilitacji. Możliwe jest również wykonywanie rozmaitych ćwiczeń poprawiających koordynację lub rozwijających umiejętności psychospołeczne.
Najważniejszym aspektem hipoterapi jest właściwy wybór końskiego terapeuty. Zwierzę musi się cechować predyspozycjami przede wszystkim psychicznymi. Musi to być koń zrównoważony, niepłochliwy, współpracujący z człowiekiem i odpowiednio do tej pracy przygotowany. Co więcej powinien się charakteryzować optymalną budową kłody (nie powinien mieć zapadniętego grzbietu, co mogłoby prowokować zły dosiad) oraz wyważonym chodem i równym tempem (chwiejny chód, trzęsienie lub częste potykanie np. w przypadku beczkowania mogą być powodem utraty równowagi przez pacjenta, lub nawet wywołać panikę u dziecka siedzącego na grzbiecie). Dużym udogodnieniem dla terapeuty jest nieduży wzrost konia, co pozwala na lepszą asekurację i czyni pracę mniej obciążającą. Ponad to nieduża wysokość wydaje się bardziej komfortowa dla dzieci. Przy pacjentach o dużym wzroście, lub dorosłych wysokość konia może być większa.
Poniżej znajdują się odniesienia do innych artykułów o tej tematyce :
Koń do hipoterapii cz. 1
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz